{Zamykając usta matka wpatruje się w ciemności. Jej wyobraźnia jest pełen marzeń o jej rodzinie. Ona marzy, by być lepszą, by ich napełnić szczęściem.
- W ciszy
- pozwala sobie
Możliwości te są ważne, bo dają jej moc na nowy tygodzień.
Szepty nocy, opowieści mamy
W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko jest możliwe.
- W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
- Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
- I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.
A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek tych wspomnień.
Tajemnice ciemności, magia jej sercu ciemnej
W głębi ciemności, gdzie gwiazdy _zamierają_ i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się książka starożytnych Młode mamuśki w ciąży tajemnic.
Światło łamie się na cieniu _obietnicy_ _widzenia_, a odgłos wiatru _niosą_ piosenki.
Wtym_ ciemności,
w blasku księżyca, odkrywamy ją na nowo
W mroku nocy, kiedy światło pełni księżyca, nasza dusza znika.
Każdy szum, każda melodia, każdą rozmowę zacierają w powietrzu.
Wtedy|To jest czas, kiedy możemy wyjawić.
Ogrody w naszylch uczuciami.
To czas, kiedy książki rozbudzają w sercu.
w świetle pełnej księżyca, odkrywamy ją raz jeszcze
Matka w półmroku, pełna mocy tajemniczej
W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Matka. Jej oczy, jasne, przenikają mrok, odbijając blask starożytnych tajemnic. W jej złoty włosach tkwią wiry energii, wylewają się na każdy ruch, każdy oddech. Ona jest źródło, pełna mocy, która może zarówno zmienić.
Jej uśmiech, radosny, to obietnica siły, a jej spojrzenie odważne - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem nieznanego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją czarną energią.
Oto niektóre z jej własności:
- widzenia
- modlitwa
- magia
Moje mama - gwiazda nocnej krainy
Ciemno było w jej pokoju. Słońce zaczekało za horyzontem, a księżyc świecił jasnym światłem nocne niebo. Na parapecie stała mama, patrząc w głąb szarego świata, jej oczy mrugały jak złote błyski.
- Wyglądała jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna magicznego światła
- przez jej długie czarne włosy leciały
jak czarno-srebrny tuman